Wanneer je aandachtig door de regio loopt zie je ze steeds vaker op duiken. Ovale lijnen op muren onder vooral raam partijen. Deze lijnen zijn bijna altijd gelijk van vorm, de één wat langer de ander wat korter, dezelfde kleur (zwart) en bijna altijd in groepen van twee.
Aan het “handschrift” te zien lijken ze altijd van de zelfde maker. Maar wat zijn dit voor lijnen? Hebben we hier te maken met geheime boodschappen? Kunnen we uit deze lijnen lezen waar de ontmoeting plaatsen zijn van geheimzinnige genootschappen? Hebben we hier te maken met de graan cirkels van de verticale wereld? Of zijn het boodschappen van een buitenaardse beschaving? Helaas spreekt de werkelijkheid wat minder tot de verbeelding.
Wat er hier op de gevels gebeurt is volledig verklaarbaar. In de meeste gevallen hebben we hier te maken met fouten in de detaillering. De zijkanten van de dorpels hebben geen opstaande kant. Dorpels aan de onderzijde van het raam zorgen normaliter voor het water transport. Al het water wat tegen de ramen valt stroomt langs het glas naar beneden en hoort via de onderzijde van het kozijn uiteindelijk door de raamdorpel met voldoende overstek (de ruimte tussen de gevel en het uiterste punt van de raamdorpel), zonder dat het de gevel raakt naar beneden te vallen. Wanneer men aan bovenstaande voldoet zullen er nooit sporen aan de gevel ontstaan, de normale situatie, maar wat wij al te vaak zien is dat het water wel langs de gevel komt te lopen. De problemen die kunnen ontstaan zijn legio. Voor deze aflevering beperken wij ons tot de situatie waar het water transport via de zijkant van de dorpel gaat. Het water wat langs het raam naar benden loopt neemt het aanwezige vuil in zijn loop mee naar benden. (wij zitten hier in een omgeving waar nog al wat in de rondte dwarrelt)
U zult begrijpen dat als dit proces maar lang genoeg duurt het water, met de vervuiling, wat uiteindelijk langs de gevel loopt zijn sporen zal achter laten op de steen. Bij een lichtere steen zal het eerder opvallen dan bij een donkere steen. De valsnelheid van het water (zwaartekracht)en de schuinte van de dorpel zorgen uiteindelijk voor een kromme lijn in de sporen die achter blijven op de gevel. En om deze situatie te benoemen heeft men er ook een naam voor gevonden, “Chinese snorren”. Een betere naam had ik zelf niet kunnen bedenken, maar kom er maar op. Deze naam dekt volledig de lading. En over het algemeen komen de Jan des Bouvries liefhebbers ook aan hun trekken. Symmetrie is een voorwaarde want een snor aan één kant van je “neus” is wel ludiek maar geeft hetzelfde gevoel als een trein op één rails, dat gaat niet. Echter het lange raam vlak in deze halfsteens gemetselde gevel met grijze voeg heeft ons genoodzaakt om alleen de rechter kant van de foto af te drukken om toch nog iets van de details te kunnen tonen. Is een Chinese snor dan slecht? Nee. Is dit dan mooi? Nee, ik denk het niet, maar over smaak valt niet te twisten. Wil je het zo hebben dan weet je in ieder geval aan welke voorwaarden je moet voldoen. Garanties geven wij niet, want je zal zien dat als je dit wilt creëren het niet zal lukken, want het “handschrift” van moeder natuur speelt hier een hele grootte rol in. Maar de eerlijkheid bied te zeggen dat de meeste Chinese snorren hun ontstaan al vinden bij de ontwerpen op de tekentafel en voor zover ik weet niet op de menukaart van de plaatselijke Chinees. “Sambal bij”?
Cijfer uitstraling 5,5
Foto Rob Benning
|
